به نقل از «مهر»

تهیه‌کننده خطاب به عوامل:شرافتمند دشمنی کنید/نگران پروازها نباشید

تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۱۶۴۲۹

به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری فیلم سینمایی «چرا گریه نمی‌کنی؟» ۱۵ بهمن ماه در پردیس ملت در حالی برگزار شد که رضا محقق تهیه‌کننده به تنهایی در این نشست حضور پیدا کرد و علیرضا معتمدی کارگردان فیلم علی‌رغم حضورش در پردیس ملت در این نشست حضور پیدا نکرد.

رضا محقق در ابتدای این نشست گفت: به نام خدای تنها، میلاد حضرت علی و روز مرد را تبریک می‌گویم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ابراز همدردی خودم را با مردم خوی اعلام می‌کنم فصل سرما و سختی است و امیدوارم بتوانیم کمک کنیم تا مردم در شرایط سختی نباشند.

وی افزود: من سه فیلم در جشنواره امسال دارم، «شهر خاموش» در بخش بین‌الملل است. دو فیلم با دو ژانر متفاوت هم در بخش اصلی حضور دارد. همانطور که قبلاً گفتم من مشغول تولید شهر خاموش بودم که باران کوثری پیشنهاد ساخت این کار را به من داد قرار ملاقات با کارگردان داشتیم و فیلمنامه را خواندیم و تصمیم گرفتم تحقیقات بیشتر درباره فیلمنامه داشته باشم چون سخت است وارد جهان یک شخص شوید قصه برایم جذابیت داشت و عزمم را جزم کردم تا فیلم را بسازم.

وی درباره اسم فیلم اظهار کرد: یک سری سوالات را باید از خود کارگردان بپرسید همان اوایل هم به کارگردان گفتم که اسم فیلم را عوض کنیم اما گفت به مضمون فیلم کمک می‌کند. من در کارهایم اختیار کامل به کارگردانی می‌دهم و دستش را باز می‌گذارم تا حالا نشده کارگردانی با من کار کرده باشد و چیزی بخواهد و من فراهم نکرده باشم.

کارگردان دوست نداشت به نشست رسانه‌ای بیاید

محمدرضا مقدسیان مجری نشست درباره غیبت کارگردان در نشست گفت: ایشان گفتند دوست ندارند به نشست بیابند.

محقق هم بیان کرد: من که نمی‌توانم برای آقای معتمدی تعیین تکلیف کنم که بیاید یا نیاید، در سینمای جهان دو نگاه حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای داریم. تهیه‌کننده صاحب اثر است و تصمیم می‌گیرد در یک محفلی باشد یا نباشد و تصمیم من این بود باشم. این برخورد و نگاهی که شما تا پشت در بیاید اما داخل نیاید خود کارگردان باید پاسخ بدهد. امروز روز بزرگ‌مردی است که می‌گوید پای حرف حق بایست حتی اگر خودت تنها باشی. حس کردم حضورم در جشنواره می‌تواند موثر باشد. ما در سینمایی که صاحبانشان مردم و هنرمندان هستند نمی‌توانیم آن را تحریم کنیم.

این تهیه‌کننده ادامه داد: ما معیشت مردم را نشانه می‌گیریم. قبلاً چیزی تحت عنوان کاسبان تحریم در ادبیات سیاسی وجود داشت که الان در هنر رخنه کرده است. مگر وقتی در تونس و مصر آن اتفاقات افتاد سینما تعطیل شد؟ مگر این جشنواره ده سال پیش با همین رویکرد نبود؟ الان سینما تغییر کرده است؟ در کجای جهان آزاداندیشی کسی را امر می‌کنند که کاری را بکند یا نکند؟ گاهی به چیزهایی می‌رسیم که خوشایند نیست ما باید مسایل را تفکیک کنیم. وقتی ما خودمان به دری می‌زنیم باید باز شود اما آیا وقتی نمی‌کوبیم باید بسته بماند؟

این چه رانتی است؟

محقق درباره به حاشیه بردن فیلم توسط بازیگران اظهار کرد: این تصمیم شخصی خود بازیگران است. من امروز تنها به اینجا آمدم حرف‌های زیادی شنیدم می‌گویند از رانت استفاده کرده‌اید اگر می‌خواهید با من دشمنی کنید شرافتمندانه دشمنی کنید. فیلم‌هایی که ساختم مثل ممیرو و ای رو کل تولیداتشان ۴۰۰ میلیون نشده است این چه رانتی است؟ فیلم من این بضاعت را ندارد که نام رانتی رویش باشد.

وی افزود: سال گذشته فیلم درب را داشتم. متخصص سینما می‌داند این فیلم با چقدر ساخته شده است. درب با صد میلیون ساخته شده اما جوایز زیادی گرفته است. سینمای هنری و تجربی را با برادرم با خون دل پیگیری کردیم. آنهایی که من را می‌شناسند می‌دانند من خودم به اینجا رسیده‌ام. من واقعاً وصل هستم اما وصل به خدا. من به دوستان گفتم بیایند چرا که اینجا میدان شماست. من می‌دانم که شما برمی‌گردید. جشنواره برای مردم است. ما هم مردم هستیم ما در غم و شادی مردم هستیم من کوچک مردم هستم‌. هجمه‌های زیادی شد امسال سه فیلم در جشنواره در سه فستیوال اروپایی داشتم. درب جایزه بهترین فیلم سه قاره را گرفت امسال به اینجا آمدیم فیلم‌ها را به ساختی ساختم نمی‌توانم با سینما قهر کنم. سینما خانه من است قهر معنایی ندارد اگر نقدی دارید منصفانه انجام دهید مسایلی که دوستان مطرح کردند از واقعیت دور بود.

از عوامل فیلم که من را تنها گذاشتند تشکر می‌کنم

تهیه‌کننده «چرا گریه نمی‌کنی؟» ادامه داد: جامعه ما جامعه شفاف و درستی است در همه جای دنیا اختلاف سلیقه و نگاه‌های مختلف وجود دارد. من از همه بچه‌های چرا گریه نمی‌کنی که من را تنها گذاشتند تشکر می‌کنم چون زحمت کشیدند و کار کردند. چراغ سینما باید روشن بماند. همان‌طور که در این چند سال خاموش نشد. مسایلی مطرح شد که دوست دارم اینجا پاسخ بدهم. گفتند اطلاع نداشته‌اند که فیلم در جشنواره فیلم فجر ثبت‌نام شده است اما ایشان پیامک داد به من که نسخه‌ای به ارشاد و نسخه‌ای هم به جشنواره بدهم. نباید وسط بازی کنیم. به میدان باید بیاییم.

وی افزود: اینکه بیانیه بنویسند و به بازیگر بدهند و علیه من خوب نیست. اگر فیلم من و ده فیلم دیگر هم نبود این جشنواره برگزار می‌شد. چه کسی رفاقتی به فیلم آمده است؟ آن‌ها که دستمزد گرفتند. دوستی از من پانصد میلیون دستمزد گرفت. خودشان به ارشاد نامه نوشتند که این تهیه‌کننده معروف است به او پروانه بدهید اما بیانیه می‌دهند فلانی ناشناخته است. چرا این‌همه کذب می‌گویید؟ اینکه دو هفته پیش از شروع فیلم من به جمع شما اضافه شدم درست نیست. من کارگردان را آزاد می‌گذارم و معتقدم اگر در کار او دخالت کنم درست درنمی‌آید. اگر می‌خواهید من را بزنید یک جور دیگر بزنید. کارگردان مسایلی را در پست‌های مختلفی بیان کرده اما مملکت قانون دارد. اما مهم این است که من امروز حضور دارم.

به داماد پاسدار بودن افتخار می‌کنم

محقق گفت: گفتند من داماد کسی هستم بله من به داماد پاسدار بودن افتخار می‌کنم شاید در نگاه شما چیزهای دیگری رقم می‌خورد اما من آنچه که دارم و آنچه به دست می‌آورم به زور بازوی خودم بود.

این تهیه‌کننده توضیح داد: کارگردان در پستی گفت اسم من را درآورده است اما دروغی بگویید که تاریخ انقضا نداشته باشد اما در تیتراژ دیدید که چند بار این اسم‌ها تکرار شده است.

وی درباره برخی از سوالات تأکید کرد: درباره مسایل کارگردانی صحبت نمی‌کنم چون این حق طبیعی اوست که پاسخ بدهد.

امسال با سه فیلم آمدم سال بعد با ۴ فیلم می‌آیم

محقق افزود: من سینما را دوست دارم نمی‌توانید بگویید چرا عشقت را دوست داری. تا الان هر کاری در سینما کرم با هزینه‌های شخصی بوده است. فیلم لوباجت ساختم که دیده شد سینما را رها نمی‌کنم. امسال سه فیلم داشتم سال دیگر با چهار فیلم به جشنواره می‌آیم.

وی گفت: من با هیچکس اختلاف ندارم و همه را دوست دارم هرکسی با من مخالفت کند دعوت می‌کنم در کنار من قرار بگیرد در زندگی یاد نگرفتم با کسی بجنگم و با همه در صلح هستم.

تهیه‌کننده «چرا گریه نمی‌کنی؟» درباره میزان ممیزی‌های فیلم از سوی ارشاد هم گفت: اصطلاحات هم در حدی بود که گفتند و انجام دادیم.

محقق درباره تمسخر ارزش‌ها مطرح کرد: ما یک سری مقولات برای سینما داریم و کارشناسانی که فیلم را می‌بینند نظرات خود را می‌دهند باید بر اساس نگاهمان به فیلم آنها را ارزیابی می‌کنیم. خیلی از شبهات در فیلم برطرف می‌شود.

وی درباره کند بودن ریتم فیلم گفت: با توجه به شرایط موجود و روایت فیلم ریتم آن متعارف است.

شما از نردبان من بالا رفتید!

این تهیه‌کننده عنوان کرد: یکی از دوستان در پستش نوشته بود نمی‌گذارم با فیلم من از نردبان بروید بالا، ولی شما از نردبان من بالا رفتید. من نردبانی ندیدیم به جز چاه و چاله. نردبان را خدا جلوی پای انسان می‌گذارد نه بر اساس یافته‌های ذهنی شما.

محقق توضیح داد: من از حضور فیلمم در جشنواره تعجب نکردم.

این تهیه‌کننده در ادامه درباره موضع‌گیری تیم بازیگران هم گفت: من هیچ نگرانی ندارم. راه خودم را می‌روم. مگر این بازیگران من را بزرگ کردند؟ من بیست سال است که فیلم می‌سازم. این حرف‌ها چیست که می‌گویند. اینها مغایر با عقل است. بگذاریم آزادی کمی نفس بکشد. بگذارید مردم درباره من قضاوت کند. اگر چیزی برای من نمی‌خواهید برای خودتان هم نخواهید. قضاوت را به عهده مردم می‌گذارم.

جای خود را با سیاسیون اشتباه گرفتید!

وی ادامه داد: دم از مردم می‌زنید اما خبر از آنها ندارید اگر دلتان برای مردم می‌سوزد به آن‌ها کمک کنید. پشت مناسبات قایم نشوید! در این سرما آیا به خوی رفتید؟ پنج هزار نفر در سینما کار می‌کنند تکلیف آن پنج هزار نفر چه می‌شود سینما مگر ارث کسی است؟ سینما مال مردم است مال همه است شما جای خود را با سیاسیون اشتباه گرفتید شما بازیگر هستید کجای دنیا یک بازیگر این‌همه اختیار عمل دارد که حرف بزند شما درباره همه چیز اظهارنظر می‌کنید. در کشور مشکلاتی هست و ما می‌دانیم شمایی که تحریم‌هایی ظالمانه آمریکا و کشورهایی دیگر را می‌بینید. بیماران پروانه‌ای را می‌بینید؟ چرا بر علیه تحریم داروی آن‌ها پست نمی‌گذارید؟ آیا پروازهای شما به خطر می‌افتد؟

محقق در پایان گفت: من هر کاری از دستم بر بیاید در این سینما انجام می‌دهم. اگر کسی ثابت کرد که من هزار تومان از نهادی گرفتم سینما را کنار می‌گذارم و برای سینمای ایران تا زنده هستم کوتاه نمی‌آیم. از خدا بترسید چرا این‌قدر اظهارنظرهایی می‌کنید که خودتان به آن اعتقاد ندارید. من بخشیدم، خدا هم ببخشد. من فراموش می‌کنم خدا هم فراموش کند. در سینمای ایران باز است‌. بازیگران رفتند اما می‌دانم باز برمی‌گردند در این سینما به روی همه باز است.

کد خبر 5700333 زهرا منصوری

منبع: مهر

کلیدواژه: رضا محقق فیلم چرا گریه نمی کنی چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر فیلم سینمایی چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر تئاتر ایران جشنواره فیلم فجر دهه فجر بهروز افخمی رادیو احمدعلی راغب فیلم سرهنگ ثریا برنامه هفت بازیگر سینما چرا گریه نمی کنی تهیه کننده سه فیلم فیلم من

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۱۶۴۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حساسیت هایی که در نماینده، روشنفکر و مردم نیست

چرا رویکرد «استیو هانکه» برای مهار تورم کشور نشدنی است؟ برای پاسخ، لازم است ویژگی های تورم را در کشور از دیدگاه سیستمی بشناسیم:

- تورم موضوعی است که غبارش بر همه کس و همه چیز می نشیند، به عبارت دیگر، تورم موضوعی «کلان مقیاس» است. در ایجاد تورم، عامل (factor) های بسیار دخالت دارند. برخی از این عوامل، «اَبَرعامل» (meta-factor) اند، یعنی در درون خود عوامل پایین دست عدیده دارند. به برخی از این «اَبَرعامل» های مربوط به تورم اشاره می شود:

- سیاست گزاری، تصمیمات و اقدامات داخلی و خارجی حکومت بر تورم اثر مستقیم و غیرمستقیم دارد. مثلاً ممکن است تصویب یک قانون جدید، اعلان جنگ و صلح، حتی قهر و آشتی بین یک حکومت با حکومت دیگر موجب افزایش یا کاهش یا تورم شود.

- طیف رنگین از دخالت عوامل انسانی بر تورم اثر می گذارد. این دخالت ها گوناگون است. در یک سر این طیف، دخالت گروه های دارای قدرت و ثروت است که با ثروت اندوزی بیشتر و در کشور ما با کسب رانت های شگفت (مانند ماجرای چای دبش) موجب تورم می شود. در سر دیگر این طیف، دغدغه ها، رفتارها و بازتاب‌های مردم عادی و محرومان از ثروت و قدرت که نگران سرپناه و نان شب اند، با روی آوردن به انواع روش های حفظ خویش در برابر فقر نیز موجب افزایش تورم می شوبد. یعنی بازتاب روانی مردم هم بر تورم مؤثر است.

- زیرساخت های کلان کشور بر تورم اثر می گذارد. برای نمونه، در این سال ها نسبت هزینه های جاری به عمرانی دولت در حدود ۹ بر یک است. به زبان ساده، اگر دولت یک دیوار آجری به طول یک متر در جایی بسازد که هزینه ی تمام شده اش ۱۰۰ واحد پولی باشد، ۱۰ برای قیمت زمین و آجر و ۹۰ واحد پولی برای دستمزد، مدیریت، رفت و آمد و غیره هزینه می کند. جالب این است که در گزارش برخی از شهرداری ها دیده ام که مدعی اند که با همان ۱۰۰ واحد پولی ۱۸ متر دیوار می سازند (یعنی نسبت هزینه جاری به عمرانی ۵/۰ است). حتی اگر گفته شود که گزارش آن شهرداری ها ۵۰ درضد خطا دارد، دولت یک متر دیوار می سازد و برخی شهرداری های مدعی ۹ متر!

نمونه ی دیگر، سیاست های مالیاتی کشور ممکن است بر تورم اثر بگذارد. در حدود نیمی از درآمدآفرینان کشور یا از پرداخت مالیات معاف اند و یا اصلا مشمول مالیات نیستند، دولت اگر همین درآمدهای مالیاتی را می داشت، می توانست کمتر پول چاپ کند.

- وضعیت کشور دچار تغییر و تحول مستمر است. یعنی وضعیت کشور متغیر و دینامیک است. این را می توان از خبرساز بودن کشور در مقایسه با بسیاری از ۱۹۴کشورهای دیگر مثلا مالزی یا هلند یا اندونزی دریافت. متأسفانه این تغییر و تحول‌ها و خبرساز بودن، نماد ثبات و توسعه نیست، بلکه در درون و بیرون به عنوان ناپایداری به شمار می آید و عمدتا اثر نامطلوب بر تورم می گذارد.

- نفتی بودن کشور موضوعی است که بسیاری از مبارزان و کنشگران در گذشته به آن کم‌توجهی کردند. «نفتی بودن» هم مانند دود سیاه بر تمام حرکات و سکنات ما نشسته است، بی آن که خود حس کنیم. ما دچار سیاست نفتی، اقتصاد نفتی، فرهنگ نفتی، حرکات و سکنات نفتی و حتی شخصیت نفتی هستیم. وقتی تعدادی از نمایندگان مجلس استرالیا از نخست وزیر رسماً پرسیدند که چرا میز جلسه اتاقش را تغییر داد و چه مصلحتی سبب شد که یک میز خوب را عوض کند، این پرسش برای ما عرف نیست. نه فقط نمایندگان مجلس ما چنین حساسیتی ندارند، این چنین حساسیت و پرسشگری در میان روشنفکران، اندیشمندان، کنشگران اجتماعی و مردم عادی ما نیست.

این ویژگی در فرد، «اخلاق نفتی» است و در جامعه، «فرهنگ نفتی» است. این همان خاک مرده ی «نفتی بودن» است که بر همه ما ریخته اند و به نوعی «بیحسی نفتی» یا «بیهوشی نفتی» ایجاد کرده است؛ سیاست، اقتصاد، فرهنگ و روان فردی و جمعی ما عمیقاً به آن مبتلا است و اصلاً احساس بیماری نمی کنیم. با چند ماه زندگی در بطن جامعه ی غیرنفتی، «بیهوشی نفتی» مانند مستی از سر می رود و یک چند خمار زندگی واقعی روی می نماید. نفتی بودن کشور در مقایسه با سایر کشورها، مانع بزرگی در برابر شدنی بودن توسعه و نیز نشدنی بودن چاره ها برای مهار تورم است (در این باره خواهم نوشت).

جمع بندی
- تورم موضوعی واقعی و برآیند ابرعامل های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، انسانی و فیزیکی دخیل است.

- ابرعامل های تورم در یک شبکه ی درهم تنیده، اثرگذاری و اثرپذیری می کنند (این تعریف وضعیت پیچیده است).

- افزایش حجم پول یکی از عوامل تبعی افزایش تورم است.

- برای تشبیه، کشور مانند یک بیمار، دچار تب شدید بر اثر عفونت تورم مخرب است که در صورت بی مهار شدن، خطر مرگ دارد. هر روز حجم پول مانند غدد چرکین افزایش می یابد و عفونت فراگیرتر می شود. وقتی عفونت نباشد، غدد چرکین هم نخواهد بود. ولی غدد چرکین، پدیدآورنده ی عفونت نیست، بلکه نشانه ی عفونت است، مانند حجم پول و تورم، هر دو ناشی از مشکلات ساختاری، کارکردی، ایمنی و پایداری کل بدن است.

ممکن است گفته شود که درست است که افزایش حجم پول خود ناشی از مشکلات بنیادین و اجتناب ناپذیر است، ولی نه مثلاً خلق پول به میزان ۶ همت (هزار میلیارد تومان) در ۲۴ ساعت. یعنی می توان کمتر پول چاپ کرد ولی چنین نمی کنند. حتی اگر این گفته درست باشد، چاپ پول بیشتر یکی از عوامل از انبوه عوامل تورم زا است.

- برگردیم به پرسش آغازین، «چرا راه حل استیو هانکه برای مهار تورم کشور نشدنی است؟». راه حل پیشنهادی هانکه به افزایش غده های چرکین حجم پول می پردازد و به ساختارها و سازوکار سیستم پدیدآورنده افزایش حجم پول نمی پردازد. به عبارت دیگر، پیشنهاد هانکه «تک عاملی» (single factor) است. در این میان یک خطای منطقی بسیار رایج در اظهارات هانکه است و آن خطا بین دلیل (sign) و علت (cause) است. دود، دلیل آتش است، علت آتش نیست. افزایش حجم پول، «دلیل» تورم است، «علت» تورم نیست.

- در سال ۱۹۶۸ وست چرچمن، یکی از پیشگامان و اعاظم علوم سیستم ها، در کتاب کلاسیک «رویکرد سیستم ها» (Systems Approach) ادعا کرد که چاره های «تک عاملی» برای موضوع های واقعی «کلان مقیاس» نشدنی است. درهمان کتاب، این ادعا را برای رفع مشکل «رفع گرسنگی» در جهان آزمود و با نشدنی بودن آن را نشان داد.

*عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر

بیشتر بخوانید:

کسانی می خواهند گاو اردک بزاید همه می بازیم با دروغ و فریب و بی انصافی انقلاب علمی خاموش و انفعال ما / پیشگامی تولید فکر نیازمند آزاداندیشی از قیدهای تحمیلی است استالین و پژوهش های جانبدارانه راه‌حل نظریه‌پرداز توسعه دانشگاه جان هاپکینز برای تورم ایران

۲۱۶۲۱۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902353